nog eens nieuws

Er is weer heel wat tijd gepasseerd sinds de laatste post. Ik dien eerst te verduidelijken dat David wel al meermaals geprobeerd heeft om foto’s te posten, maar der schijnt een probleemke te zijn met blogger, en dat lukt dus niet meer. Althans dat is wat hij mij verteld, maar ik kan dat hier niet echt controleren he...
Maar bon, naar t schijnt zou hier binnen zes maand high speed internet aan huis zijn (ik geloof inderdaad nog in de paashaas) en na ons volgende vakantie kan ik op zijn minst af en toe al s mee met david naar zijne bureau, aangezien hij dan in Mbambou zit en daar niemand is om te zeggen dat ik daar niet moet zijn. En daar zou dan ook high speed internet zijn (daar is de paashaas weer!).
Met ons pruts is alles in orde. Ze heeft onlangs ondekt dat ze pagina’s uit boekskes kan scheuren en sindsdien doet ze ni liever. Ze slaagt er de laatste tijd ook in onze nachtrust te herleiden tot iets zo goed als onbestaand. Resultaat is dat zowel David als ik hier aaltijd rondlopen in een staat van halfslaap en dat we er serieus fysiek onder beginnen te lijden.
Mensen die denken dat ge als ge een kind hebt niet meer eenzaam zijt, zijn compleet maboel. Ten eerste moet ge geen kinderen maken om uw eigen problemen proberen op te lossen, ten tweede vind ik dat sinds Ainitje er is, ik nog eenzamer ben dan ooit. Ge moet daar zo den hele tijd mee bezig zijn en er blijft geen seconde over voor jezelf... soms is er zelfs amper tijd om te slapen. Een positieve evolutie is dat ze ons nu op zijn minst meestal op ons gemak laat eten.
David heeft schrik dat ik het zo niet lang ga volhouden hier in Kameroen, en soms denk ik dat hij gelijk heeft. Maar dat moet toch ooit eens beteren, niet?