Het is alsof het regenseizoen dit jaar nooit gaat overgaan. Vandaag was de eerste regenvrije dag in meer dan drie weken en de plassen op onze oprit zijn tegenwoordig zo overvloedig dat de enige manier waarop ik mijn buurvrouw kan bezoeken, is door mijn botten aan te trekken en door de plassen te waden met mijn dochter in mijn armen (met de pousette geraak ik er helemaal niet meer door... voor al wie in de tropen woont: koop een amfibie-model, want 4x4 is blijkbaar niet genoeg).
Dat regenseizoen is des te flagranter om een aantal redenen:
Ten eerste waren we vorig jaar op vakantie midden op het ergse van het regenseizoen, dus hebben we dat niet eens meegemaakt. Ten tweede is het dit jaar exeptioneel nat, terwijl het vorig jaar een exeptioneel droog regenseizoen was. En tot slot regent het hier heel wat meer dan op Ferme Suisse.
Da’s trouwens een zeer opmerkelijk fenomeen hier, het verschil in weersomstandigheden op plaatsen die maar een paar kilometer van elkaar verwijderd zijn. Zo komt David soms druipnat van zijn werk als hij in Mbambouo is geweest en heeft hij daar de ergste stormen doorstaan, terwijl het hier in Mbongo op datzelfde moment een en al vogeltjes fluiten en zonneschijn was.
Toen we nog op Ferme Suisse woonden kwam het soms voor dat we richting Kribi reden en vertrokken in volle zon en dan een half uurke verder op een muur van regen stootten, enkel en alleen om te ontdekken dat tien kilometer verder het wegdek nog kurkdroog was.
20 September 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment