Hello Belgium

We zijn weer maar eens terug.
Alles is ingepakt in Kameroen en staat klaar om verscheept te worden, eens we de definitieve confirmatie hebben waar we naartoe gaan. (Voor de moment is het Ivoorkust) We zijn er niet rouwig om om te vertrekken. De mensen die achterbleven schenen er veel meer moeite mee te hebben dan wij. Ons menagèreke was helemaal ingestort en riep me na dat ze wilde meegaan, topen we vertrokken en zelfs onze chauffeur was zich tot tweemaal toe tegen de autodeur gaan verschuilen om een traantje seg te pinken. En natuurlijk Valentine... De arme ziel gaat weer helemaal alleen zitten en de bonheur van Mbongo is dan ook weg. Ons klein bonheurke maakte het dan nog erger door vast te slapen op het moment dat ze afscheid kwam nemen!
Aangezien we definitief uit Kameroen vertrokken, hebben we voor de eerste keer volle valiezen mee terug gebracht (en ook omdat we al een ganse valies vol kados mee hadden, natuurlijk) en zijn we der op een paar dagen weer maar eens in geslaagd het huis van mijn schoonouders in een pakhuis te veranderen. Ik hoop dat alleszins vandaag allemaal te kunnen organisen, want de laatste tijd hebben we weer de ganse tijd tussen de dozen gezeten en dat ben ik nu eigenlijk wel een beetje beu. Het belooft nu gelukkig een rustige vakantie te worden.
Eerst waren we van plan een huisje te zoeken, dan werd het een appartement in Brussel. We hebben der gisteren een gevisiteerd en het was meteen duidelijk: geen appartement voor ons. Ik ben al heel flink geweest om mezelf ervan te weerhouden gillend weg te lopen eens we dat appartementje binnenstapten.
Eerstenvooral wou ik vragen waar de living was, aangezien we in een ruimte binnenstapten waar de keuken stond en een eettafel... toen mij ineens opviel dat de tv daar ook stond, dus dat was het! Het was dus een echte eye opener. Het daagde mij ook dat als we een appartement zouden kopen, we het op onze buik kunnen schrijven om ooit een hond te kopen (of althans om dat beest mee te kunen brengen naar België tijdens de vakantie), en dat begint bij mij toch een beetje te kriebelen nu (ik denk dfat mijn rouwperiode stilaan over is). We zijn nu andere mogelijkheden aan het verkennen, en dat ziet er toch allemaal positief uit, maar daarvoor hebben we de gopedkeuring van het Grote Opperhoofd nodig, dus meer daarover later.